EnglishPolish
Szkolnictwo baletowe w Polsce

Krakowska Zawodowa Szkoła Baletowa o uprawnieniach szkoły publicznej jest jedyną szkołą baletową o takich uprawnieniach w Małopolsce i w tym roku obchodzi 25-lecie swojej działalności.

W związku z tym, że bardzo często pytają nas o prawidłowy wybór szkoły baletowej, poniżej przedstawiamy na ten temat krótką informację.

W Polsce działa pięć Ogólnokształcących Szkół Baletowych. Są to placówki państwowe, działające w Warszawie, Łodzi, Gdańsku, Poznaniu i Bytomiu i realizujące naukę w zakresie przedmiotów artystycznych i ogólnokształcących jednocześnie. Nauka zaczyna się na poziomie czwartej klasy szkoły podstawowej i trwa 9 lat, kończąc się egzaminem dyplomowym (dyplom tancerza) oraz egzaminem maturalnym. Jeżeli dziecko mieszka poza tymi miastami, z reguły zamieszkuje w internacie działającym przy szkole. Ze względu na przedmioty ogólnokształcące, z reguły nie ma możliwości przyjmowania do I klasy baletowej uczniów starszych niż klasa IV SP.

Oprócz w/w szkół państwowych, w większych miastach działają szkoły baletowe prowadzone przez różnego rodzaju fundacje, stowarzyszenia lub osoby prywatne oraz studia baletowe.

Szkoły baletowe mogą mieć formę  dziewięcioletniej szkoły sztuki tańca i realizują tylko przedmioty artystyczne. Jeżeli mają taką formę, to powinny być wpisane do rejestru szkół artystycznych prowadzonego przez MKiDN. Taki wpis obliguje do trzymania się wytycznych Ministerstwa , pozostawia jednak sporo swobody co do realizowanego materiału, wyboru przedmiotów, ilości zajęć, kwalifikacji zatrudnianych nauczycieli. Taka szkoła może przygotować w jakimś stopniu ucznia do egzaminu dyplomowego, nie ma prawa jednak takich egzaminów przeprowadzać. Uczniowie, jeżeli chcą zdawać taki egzamin, mogą to zrobić eksternistycznie w jednej ze szkół państwowych.

Niektóre ze szkół artystycznych (z reguły bardzo niewiele z nich) mają dodatkowo nadane przez Ministra Kultury uprawnienia szkoły publicznej. Wiąże się to z bardzo ścisłym nadzorem Centrum Edukacji Artystycznej, licznymi wizytacjami, odpowiednimi warunkami lokalowymi i wyposażeniem szkoły, koniecznością realizacji podstaw programowych wszystkich przedmiotów przewidzianych przez MKiDN, nauczaniem przedmiotów artystycznych zgodnie z ramowym planem nauczania szkoły, realizacją odpowiedniej ilości zajęć dydaktycznych, ściśle określonymi wymaganiami, jakie powinni spełniać zatrudniani nauczyciele. Takie szkoły obowiązuje również cała dokumentacja szkolna – jak w szkołach państwowych. Szkoły o uprawnieniach szkoły publicznej otrzymują dotacje MKiDN, co pozwala zwiększyć ilość realizowanych zajęć i zmniejszyć czesne (w przeliczeniu na ilość lekcji).

Uczniowie szkół o uprawnieniach szkoły publicznej na koniec każdego roku szkolnego otrzymują świadectwo państwowe ukończenia danej klasy, a na koniec IX klasy mogą podchodzić w swojej szkole do egzaminu dyplomowego i uzyskać państwowy dyplom tancerza (dyrektor takiej szkoły jest powoływany na przewodniczącego Państwowej Komisji Egzaminacyjnej i następnie tworzy taką komisję zgodnie z odpowiednimi przepisami). Ponieważ w takich szkołach nie ma pionu ogólnokształcącego, jest więcej możliwości , by nawet uczniowie nieco starsi niż IV klasa SP, mogli podjąć w nich naukę.

Na koniec pozostają takie placówki, które mimo przeróżnych nazw, są w istocie czymś w rodzaju studia baletowego, gdzie dzieciom oferuje się zajęcia baletowe jako rekreację i zabawę 1-2 razy w tygodniu. Jest to niewątpliwie również potrzebne, jednak w żadnym wypadku nie zapewnia formalnego i dobrego wykształcenia baletowego.

Należałoby jeszcze tylko dodać, że o ile w przypadku osoby, która kocha taniec i chce go uprawiać, wybór poważnej szkoły i wykwalifikowanych nauczycieli jest sprawą podstawową, o tyle w przypadku tych, którzy „rodzą się tancerzami”, jest to kwestia decydująca o ich przyszłości.